Θα με ζητήσεις και δε θα μ’ εύρεις, θα με
ποθήσεις,- μα θα ‘ναι αργά… . Έτσι περίπου ξεκινά και το βιβλίο αυτό. Μια
νουβέλα για μια Αθήνα διαφορετική. Μια Αθήνα περασμένη που οι νέοι έβγαιναν
στους δρόμους σε παρέες και τραγουδούσαν. Τότε που οι έρωτες άνθιζαν παρά την
φτώχεια και τις δυσκολίες.
Μια παρέα νέων τραγουδούν στα στενά της
Αθήνας στο μακρινό 1915, όμως σε ένα σπίτι μια κοπέλα αργοπεθαίνει. Ακούει τις
φωνές και αμέσως τις έρχονται μνήμες. Αναγνωρίζει την φωνή και η φλόγα της
αγάπης ανάβει, μα η φλόγα της ζωής σβήνει. Η Ρηνούλα ερωτεύτηκε τον Σωτήρη. Ο
Σωτήρης όμως δεν δείχνει να συμμερίζεται την αγάπης της. Μια όμορφη ιστορία
μικρή σε έκταση για έναν ανεκπλήρωτο έρωτα.
Οι περιγραφές της παλιάς Αθήνας είναι περίτεχνα δομημένες και σε
μεταφέρουν στην εποχή. Εξάρχεια, Αθήνα, Σύνταγμα, Παγκράτι. Η κάθε περιοχή με
τις ομορφιές της. Η σκηνή με το νεκροταφείο πιστεύω είναι αυτή που θα σας
συγκινήσει.
«Προχώρησε στο Ζάππειο, στην έρημη
πλατεία, που δεν υπήρχε ζωντανή ψυχή. Χωρίς να νιώθει τη βροχή, που πέφτει
σιγανά, φτάνει μπροστά στη σιδερένια πόρτα και με τα δάχτυλά της γαντζωμένα,
ακουμπάει στα βρεγμένα σίδερα το καταφλογισμένο μέτωπό της. Μένει ακίνητη εκεί
[…] σαν η ματιά της να τρυπούσε το σκοτάδι και περνώντας μέσα απ’ τους τάφους
τα μαύρα κυπαρίσσια ….».
Η γραφή είναι ποιητική, ρομαντική με
ζωντανές εικόνες που ξεπηδούν στα μάτια σου. Ο Ναπολέων Λαπαθιώτης έζησε μια
πολυτάραχη ζωή, μια ζωή στα άκρα. Στις σελίδες του βιβλίου υπάρχει και πλούσια
αναφορά στη ζωή και στο έργο του.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΡΑΤΩ
ΣΕΛ 190
ISBN 978-960-229-236-5
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Άφησε το σχόλιό σου