Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

«Να τελειώνουμε με τον Έντυ Μπέκελ» του Έντουαρ Λουί




     Ο Έντουαρ Λουί γεννημένος το 1992 στη Γαλλία μας παρουσιάζει το πρώτο του βιβλίο με τίτλο Να τελειώνουμε με τον Έντυ Μπέγκελ. Το βιβλίο αυτό είναι αυτοβιογραφικό και γνώρισε τεράστια επιτυχία καθώς έχει μεταφραστεί σε παραπάνω από είκοσι γλώσσες.

    Ο Έντυ μεγαλώνει σε ένα μικρό χωριό της Γαλλίας τη δεκαετία του 90.  Όλα και όλοι είναι εναντίων του. Ψάχνει να βρει τον εαυτό του (είναι ομοφυλόφιλος) και στο σχολείο γίνεται αντικείμενο χλεύης και bulling. Η σκηνή με την παρέα των μαθητών που του επιτίθονταν είναι σοκαριστική. Η βία είναι σε κάθε σελίδα του βιβλίου, από την αρχή μέχρι το τέλος. Διαβάζοντάς το είναι σαν να σου πετά μια χλέπα και να μη μπορείς να πιστέψεις αυτά που γράφει. 

     Από την αρχή ξεκινά δυναμικά περιγράφοντας τη ζωή του και τη σκηνή βίας που βιώνει από την παρέα των συμμαθητών του. «Από την παιδική μου ηλικία δεν έχω καμία χαρούμενη ανάμνηση. Δεν θέλω να πω ότι ποτέ, κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων, δεν ένιωσα ευτυχία ή χαρά[…] Η ροχάλα κυλούσε αργά στο πρόσωπό μου, κίτρινη και παχύρευστη όπως εκείνα τα φλέματα που φράζουν με θόρυβο το λαιμό των ηλικιωμένων ή των αρρώστων, κι έχουν μυρωδιά που σου φέρνει ναυτία».

    Μια κοινωνία που κωφεύει και όνειρα που ψάχνουν να βρουν το δρόμο τους σε έναν κόσμο σάπιο. Ο Έντυ παλεύει να περάσει η μέρα, ο χρόνος περνά αργά και βασανιστικά μέχρι να φύγει από το χωριό του και τους τραμπούκους. Η οικογένεια απούσα, το σχολείο και η κοινωνία δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στους ρόλους τους.

     Εξαιρετικό βιβλίο και σκληρό όπως άλλωστε και η ίδια η ζωή. Ο χυδαίος λόγος και οι αλήθειες για όσα πέρασε σοκάρουν, αλλά πρέπει να ειπωθούν. Το τέλος το αφήνει ανοιχτό, εκεί που λες όλα θα πάνε καλά το παρελθόν επιστρέφει και ξυπνά άσχημες μνήμες. Μνήμες που είχε θάψει βαθιά μέσα του. Η ιστορία του συνεχίζεται και στα επόμενα του βιβλία που θα μιλήσουμε σε επόμενο post.

Μπαίνει σίγουρα στο top 10 μου.

 

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΑΝΤΙΠΟΔΕΣ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΙΧΑΛΗΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ

ΣΕΛ 191

ISBN: 978-618-5267-16-2

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

«Όνειρα γλυκά» του Massimo Gramellini

     Ο δημοσιογράφος και διευθυντής της Ιταλικής εφημερίδας La Stampa , έγραψε το Όνειρα γλυκά, όπου πρόκειται για ένα αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα. Κυκλοφόρησε το 2012 αποσπώντας καλές κριτικές και απέσπασε το βραβείο Elsa Morande . Το βιβλίο αγαπήθηκε από το κοινό καθώς πούλησε πάνω από 1.500.000 αντίτυπα και έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 30 γλώσσες.    Παρακολουθούμε την ιστορία ενός παιδιού, του Μάσσιμο μέχρι και την ενηλικίωσή του όπου βιώνει την απώλεια της μητέρας του. Ο συγγραφέας από τις πρώτες κιόλας σελίδες μας μιλά για τη νύχτα που έχασε την μητέρα του. Έπεσε από τον πέμπτο όροφο. Έπεσε; Κάποιος την έσπρωξε; Αυτοκτόνησε; Την αλήθεια θα τη μάθει στο τέλος κάνοντάς μας να συγκινηθούμε ακόμα πιο πολύ.    Η σχέση με τον πατέρα του περνά από 40 κύματα, το ίδιο κι η ζωή του. Ένα μυστικό κρυμμένο  για χρόνια βασανίζει τον ήρωα του βιβλίου. Ο ήρωας βιώνει τη μοναξιά, την εγκατάλειψη και το κυριότερο δεν τολμά να ονειρευτεί και να ζή...

52ο Φεστιβάλ Βιβλίου στο Πεδίον του Άρεως

     Η καρδιά του βιβλίου και φέτος χτυπά δυνατά στο Πεδίον του Άρεως στην Αθήνα περιμένοντάς μας να τους επισκεφτούμε. Οι πύλες άνοιξαν από την προηγούμενη Παρασκευή στις 6 Σεπτεμβρίου και υποδέχονται όλους όσοι αγαπούν το βιβλίο, αλλά και αυτούς που θέλουν να κάνουν μια βόλτα στο πάρκο.     Το κεντρικό μήνυμα για φέτος είναι «Νεολαία και Ανάγνωση. Από σένα η Άνοιξη εξαρτάται» και 200 εκδοτικοί οίκοι, 280 περίπτερα, εκδηλώσεις, συναυλίες και συγγραφείς είναι έτοιμοι να υποδεχτούν τους αναγνώστες και να υπογράψουν τα βιβλία τους.    Χθες το απόγευμα είχα την ευκαιρία να περάσω και εγώ και να χαθώ μέσα στη πληθώρα των εκδοτικών και στα βιβλία τους. Όσοι επιθυμείται να περάσετε ένα όμορφο απόγευμα και να κάνετε τις αγορές σας προλαβαίνετε μέχρι και τις 22 Σεπτεμβρίου. Καλό θα είναι όσοι θέλετε να δείτε από κοντά τους αγαπημένους σας συγγραφείς να επισκεφτείτε το site των εκδοτικών οίκων ώστε να δείτε τις ώρες που θα βρίσκονται εκεί για ν...

«Η φάλαινα» του Σάμιουελ Ντ. Χάντερ

       Υπάρχουν κάποιες παραστάσεις που μιλούν απευθείας στην καρδιά μόνο και μόνο από τον τίτλο ή την υπόθεση. Μια τέτοια παράσταση είναι και Η φάλαινα του Σάμιουελ Ντ. Χάντερ. Τον κεντρικό ήρωα του έργου αλλά και τη σκηνοθεσία την έχει αναλάβει ο Πυγμαλίωνας Δαδακαρίδης. Μια ιστορία κάθαρσης, αυτογνωσίας και συγχώρεσης μας καλεί να τη ζήσουμε. Αν και έχω δει την ταινία πιστεύω και το θεατρικό είναι εξίσου καλό.      Η ιστορία μιλά για τον Τσάρλι έναν παχύσαρκο, αυτοκαταστροφικό άντρα που μένει κλεισμένος στο σπίτι του αδυνατώντας να βγει έξω λόγω των κιλών του και των προβλημάτων που αντιμετωπίζει. Δουλεύει από το σπίτι κάνοντας διαδικτυακά μαθήματα και μόνη συντροφιά του πέρα από την Λίζ που τον βοηθά είναι η παρέα που βρίσκει στο φαγητό. Μια μέρα θα του χτυπήσει την πόρτα ένας νεαρός μορμόνος και το παρελθόν θα έρθει στην επιφάνεια.      Η σχέση με την κόρη του, αλλά και με τη γυναίκα του που χώρισαν πριν χρόνια(δεν αν...